Jos Pierey wethouder Deventer

Barghouti vandaag niet vrij

Vandaag heeft Israël ruim 1000 Palestijnse gevangenen vrijgelaten, in ruil voor Galid Shalit. Eén persoon wordt bij de vrijgelatenen gemist. Dat is Marwan Barghouti (52), gevangen sinds 2002.

Barghouti was eens de hoop van een jongere generatie, die de corruptie onzer Arafat beu was. Hij verzette zich tegen het vastgeroeste establishment van el Fatah. Maar hij verzette zich even goed tegen de Israëlische bezetting. In de eerste intifada (1986) trad hij op de voorgrond. In de 2e intifada (2000) leidde hij protestmarsen naar Israëlische blokkades. Hij verklaarde: ” "I, and the Fatah movement to which I belong, strongly oppose attacks and the targeting of civilians inside Israel, our future neighbor, I reserve the right to protect myself, to resist the Israeli occupation of my country and to fight for my freedom" and has said, "I still seek peaceful coexistence between the equal and independent countries of Israel and Palestine based on full withdrawal from Palestinian territories occupied in 1967."[brief aan Washington Post].

Algemeen werd Barghouti gezien als een mogelijk opvolger van de zwakke president Abbas. Wellicht was dat de reden dat Israël van hem af wilde, bang dat de energieke en organisatorisch begaafde Barghouti wel eens een bedreiging zou kunnen vormen. Een bezetter wil immers geen sterke verzetsleiders.

In 2002 werd hij in Ramallah aangehouden door een arrestatieteam dat een ambulance als dekmantel gebruikte. In gevangenschap wist Barghouti in 2003 een eenzijdig staakt het vuren door Fatah te organiseren. Barghouti werd in 2004 door een Israëlisch militair tribunaal veroordeeld tot vijfmaal levenslang vanwege betrokkenheid bij het voorbereiden van 5 aanslagen. Het bewijs was dun. Hij werd vrijgesproken van maar liefst 54 andere beschuldigingen. Tijdens het proces weigerde Barghouti zich te verdedigen omdat hij het tribunaal niet wilde erkennen.

Het is de vraag of de partijen in het Palestijns-Isrealische conflict echt vrede willen. Vooral bij Netanyahu kun je je afvragen of hij de intentie heeft ooit vrede te sluiten. Maar als er ooit vrede komt in het Palestijns-Isrealische conflict, dan zijn mensen als Barghouti daarbij hard nodig. Zij kunnen hun volk meenemen in het pijnlijke proces van concessies doen, en hebben het morele gezag om wonden te helen. Ooit zal Barghouti namens zijn volk een vrede zal tekenen, mits er ook aan Israëlische kant een leider opstaat die dat wil en kán.

Als je googelt naar Barghouti kom je veel informatie tegen. Veel pro-Isreal sites maken hem voor van alles en nog wat uit. Pro Palestijnse sites verafgoden hem. Neutrale sites (b.v. BBC) geven een genuanceerder beeld. Helaas is onze eigen NOS niet neutraal. Het NOS-journaal van afgelopen zondag 16 oktober sprak na een statement over tallozen met bloed aan hun handen over: “Barghouti, het brein achter tal van aanslagen”. Het zou beter zijn als het NOS journaal zich baseert op neutrale bronnen.

Het is voor de broodnodige vredesproces een gemiste kans dat Barghouti vandaag niet is vrijgelaten.

gepost door Jos Pierey @ dinsdag, oktober 18, 2011