Jos Pierey wethouder Deventer

Balen

Ik baal dat de PvdA niet mee heeft gedaan met het akkoord van VVD, CDA, GL, CU en D66. Foute zet. Als je een progressiever en eerlijker beleid wilt voeren moet je er wel bij zijn. Van de andere kant begrijp ik, als ik het akkoord lees, dat zo'n vergelijk er waarschijnlijk niet in zat.

GL en D66 hebben voor elkaar gekregen dat het Casthuisakkoord flink is bijgesteld. Het is met name groener geworden. En er is meer oog voor cultuur. Een groot verschil met het negativisme van Wilders en Bleker. Ik herken er D66 en GL duidelijk in. Het ademt optimisme: na de beklemmende en bange PVV tijd weer geloof in een uitweg uit de crisis. Niks aan de hand, vrolijk vooruit.

Maar het is zeker geen sociaal akkoord. De nullijn voor de publieke sector, in combinatie met de BTW-verhoging en de eigen risico's in de gezondheidszorg maken dat Jan en Truus het flink voor de kiezen krijgen. De bezuinigingen op bijstand en sociale werkvoorziening worden niet teruggedraaid. Voor een minimumloner betekent de nullijn dat hij er 25 euro per maand in koopkracht op achteruit gaat, bij een inflatie van 2,3%. Als je je realiseert dat de huren wel omhoog gaan, de zorgkosten stijgen, de prijzen door de BTW verhoging stijgen, dan zie je dat het vrij besteedbare inkomen pijnlijk daalt. Als de cijfers van het CPB komen zullen we dat zeker gaan zien. Van de welgestelden in onze samenleving, die groep die van de hoogconjunctuur heeft geprofiteerd, wordt geen echte bijdrage gevraagd. De 2% BWW-verhoging zal de rijke nauwelijks raken. Hier proef je dat de liberale middenpartijen D66 en GL zich op sleeptouw hebben laten nemen door de VVD. GL kan het links gerust schrappen.

Heel erg vind ik dat er niets gebeurt om de woningmarkt los te trekken. De Hypotheekrente zou worden aangepakt, stelt men trots. Maar dat is niet waar. Alles blijft zoals het was, alleen mogen er geen nieuwe aflossingsvrije hypotheken meer worden afgesloten. En omdat de banken dat al niet meer deden verandert er niets. Ook hier een rechts beleid. Alles blijft zoals het was, geen spoor van besef dat hervormingen nodig zijn.

Ik ben teleurgesteld dat de PvdA niet actief meegedaan heeft om een akkoord te maken, maar ik baal nog meer van het gebrek aan compassie van de Kunduz-vrienden voor degenen die het in deze crisis zwaar hebben. De grachtengordel-vrolijkheid van GL en D66 sluit naadloos aan bij het hebben en houden van de VVD. Ik ben bang dat we verkiezingen nodig hebben om tot een socialer beleid te komen. Want dit land kan wel wat meer solidariteit gebruiken.

Wat had ik graag anders gewild? Een (tijdelijke) verhoging van de inkomstenbelasting van hogere inkomens in plaats van de nullijn voor minima. Wel verhoging van de AOW-leeftijd maar in ruil voor pensioen na bv. 45 actieve dienstjaren. Hypotheekrente-aftrek afbouwen en daar tegenover geleidelijke aanpassing van de inkomstenbelasting. En een stevige inzet om mensen weer aan het werk te zetten; de gedachte achter de Wet Werken naar Vermogen is goed, maar de gemeenten moeten wel een reëel budget krijgen om mensen te helpen. Helaas, op al deze punten zijn andere keuzes gemaakt. Ook daar baal ik van.

gepost door Jos Pierey @ vrijdag, april 27, 2012 0 reacties

Necrologie voor dit Kabinet

Na moedig lijden is toch nog onverwacht het Kabinet van ons verscheiden. Dit kabinet was niet bij machte om de crisis aan te pakken. Van alle Midden- en Noord-Europese landen deed Nederland het bij verre het slechtst. Vorig jaar waren we (naast de bekende Zuid-Europese kwakkelaars) het enige land met economische krimp. Een beter bewijs van onvermogen is niet te leveren.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Rutte presenteerde zich als de grote bezuiniger en hervormer. Het eerste heeft hij met recht waargemaakt. Maar het tweede helemaal niet. Het Kabinet pakte de problemen niet aan, en bezuinigde om de cijfers weer kloppend te maken. Een boekhouderskabinet, onkundig van de ravage die men bij elkaar bezuinigde. Op vele terreinen liep het vast: de woningmarkt kwam krakend tot stilstand, de gezondheidszorg liep financieel uit de klauwen, de arbeidsmarkt bleef inflexibel, het onderwijs werd ontoegankelijker en de sociale zekerheid werd uitgekleed. Geen reden om de overledene te betreuren. In twee jaar tijd heeft het kabinet dit eens sterke land tot een ongekende grafstemming gebracht.

Bij het plotseling overlijden laat het Kabinet ook nog een onvervuld testament na: de catshuis-akkoorden die Geert (of zijn fractie, lees hier) uiteindelijk toch niet pruimde. Wederom werd de rekening bij de sociaal zwaksten neergelegd: 4 ¼ % er op achteruit, tegen slechts 1 a 2% voor de overige inkomens. Weer wordt nagelaten om de sterkeren (die juist van de hoogconjunctuur hebben geprofiteerd) aan te spreken op een bijdrage aan het oplossen van de crisis. De inkomstenbelasting zou dalen; een oude truc, de zwakkeren hebben daarvan geen profijt. Neen, de behoeftigen moeten zelfs per doktersvoorschrift € 9 gaan bloeden. En de draconische bezuinigingen lekken voor een groot deel weg door extra economische krimp (lees hier).

De overledene laat een mensbeeld na dat het mijne niet is: hol de verzorgingsstaat uit, dan gaan ze tenminste weer werken; laat de inkomensverschillen groeien dan is er weer een prikkel om hogerop te komen; als je macht hebt dan mag je die in je voordeel gebruiken. Het is de filosofie van de gewenste ongelijkheid, het maatschappijbeeld van ieder voor zich. Armoede als straf voor luiheid. En een handicap als straf van God.

Een ding heeft dit kabinet duidelijk gemaakt: politiek doet er toe. Er is een groot verschil tussen een knetter-rechts beleid en het sociale beleid van een brede coalitie. Als paars-plus tot stand was gekomen had ons land er een heel stuk beter voor gestaan. Ook dan was er bezuinigd. Maar wel eerlijk verdeeld, en met meer draagvlak. Laten we dit kabinet beschouwen als een politieke misser, een blunder die we nimmer meer overdoen.

Zij rusten in vrede, tot de dag des oordeels, amen.

gepost door Jos Pierey @ zondag, april 22, 2012 0 reacties