Rollecate: een frisse start na een langdurige impasse
De voormalige Rollecateschool nabij het oude ziekenhuis ligt er al vele jaren onderkomen bij. Eerst was het plan het gebouw af te breken, daarna om het op te knappen. Maar de kunstenaars die het pand huurden brachten bijlange onvoldoende huur op om het gebouw op te knappen. De kans bestaat zels dat de brandweer het gebouw binnenkort afkeurt en sluit. Impasse dus. Ook de Rollecatetuin ligt er wat overwoekerd bij. De bewoners hebben via een burgerinitiatief gevraagd om de tuin op te mogen knappen. Maar ook hier: geen geld. Dus ook al een aantal jaren geen vooruitgang.
Gisteren hebben we de bewoners van het Rollecatekwartier en de kunstenaars in het Rollecategebouw laten weten dat we de impasse willen doorbreken. Hoe? De komende maanden gaan we met de kunstenaars praten over een alternatief gebouw, elders in de stad. Voor het rollecategebouw hebben we gezocht naar een functie in de woon-zorg sfeer die in staat is het gebouw te kopen en op te knappen. Uit de verkoopopbrengst stellen we voor om E 100.000 beschikbaar te stellen om de tuin -die uiteraard openbaar blijft- op te knappen zodat het een juweeltje voor de buurt wordt. Dit is echt een win-win situatie: een frisser gebouw voor de kunstenaars, een nieuwe gebruiker van het gebouw die het gebouw opknapt, en een forse investering in de tuin.
We gaan nu alles verder invullen. We mikken er op om in april het hele verhaal in harde afspraken omgezet te hebben. Tussendoor zullen we de bewoners voorstellen aan de beoogde toekomstige gebruiker van het gebouw. Uiteraard komt de gemeenteraad ook aan het woord. In het kader van het burgerinitiatief zullen zij zich immers over dit onderwerp buigen. Ik verwacht dat de raad dit in maart zal agenderen.
Vakantie voor Rivierenwijkers
Vandaag op mijn spreekuur in Rivierenwijk kwamen Ria en David Eskens en Fred Bomhof op bezoek. Zij hadden zo'n leuk initiatief, echt iets om verder te vertellen.
Er zijn in Rivierenwijk bewoners die niet het geld hebben om met vakantie te gaan. En als je het niet makkelijk hebt is het wel zo fijn als je er even uit kunt. De drie bezoekers hebben de stichting "Even er uit" opgericht. De stichting wil een stacaravan op een recreatieterrin kopen. In die caravan kunnen dan steeds andere bewoners van de Rivierenwijk een weekje frisse energie opdoen. Om de caravan te kopen is wel geld nodigh. Dat geld wil men nu bij elkaar gaan harken.
Een prachtig initiatief van onderop. Dat is de kracht van Deventer. Ik heb desgevraagd aangebonden om mede als "lid van het comité van aanbeveling" op te treden. En ik vraag u, Deventenaren, om te helpen. In Rivierenwijk zijn de nodige kinderen die de hele zomer in hun eigen wijk rondhangen, omdat hun ouders er niet op uit kunnen. Doe het ook voor die kinderen.
Amstellaan in beweging
De bewoners van de Rivierenwijk wachten al vanaf 2005 op de start van de beloofde wijkvernieuwing. Prachtige en grootse plannen werden er gemaakt. Toen eind 2009 bleek dat de woningbouwcorporatie ver boven haar stand leefde stortte het plan ineen.
De gemeente wil de mensen in de Rivierenwijk niet langer in de kou laten staan. Er moet wat gebeuren. Daarom gaat de gemeente nu een eenvoudiger en goedkoper plan uitwerken. Maar wel een plan dat voldoet aan de uitgangspunten: een verdiepte Amstellaan, en een veilige verkeersvrij verbinding tussen beide delen van de wijk. Dan kan ook verder gegaan worden met plannen voor woningbouw, een wijkvoorzieningencentrum en verbetering van parken en straten en plein. We moeten aan de gang.
Lees meer.
Nieuwjaars-vooruitblik
Nieuwjaar.
Wat mij betreft geen moment om terug te kijken maar juist om met zorg vooruit te kijken. Lukt 't het college en raad dit voorjaar om tot overeenstemming te komen over een fors bezuinigingspakket? Het wordt misschien wel het lastigste half jaar in dertig of veertig jaar. Waar in 2003 met veel moeite een bezuiniging werd afgesproken van drie miljoen Euro moeten we nu tenminste vijftien, en wellicht zelfs zeventien miljoen Euro ombuigen. Dat lijken nog grote en wellicht ongrijpbare getallen. Maar binnenkort worden die abstracte getallen plots pijnlijke ingrepen. Dan raakt het mensen en belangen, dan zal de weerstand voelbaar zijn.
We beroemen ons vaak om ons "Deventer gevoel", het gevoel dat we het in Deventer samen in goede harmonie kunnen oplossen. Mijn wens voor komend jaar is dat we dat Deventer gevoel kunnen gebruiken om goed naar elkaar te luisteren, om mee te denken om oplossingen te vinden en verstandige besluiten te nemen. Want pijn zal het doen, en flink ook. Ik wens Deventer toe dat we besluiten kunnen nemen die die pijn rechtvaardig en evenredig zal verdelen, met consideratie voor diegenen die het al te moeilijk hebben. Ja, in de mate waarin we ons sociale gezicht tonen laten we zien of we het Deventer gevoel echt waar kunnen maken. Dat betekent ook dat we diegenen die de klappen krijgen, die het in de crisis niet redden samen opvangen. Want de rekening van deze crisis mag niet in hoofdzaak bij de mensen terecht komen die het sowieso al moeilijk genoeg hebben.
Mensen, dit is niet de leukste periode om in het stadsbestuur te zitten. Maar dit college gaat zijn verantwoordelijkheid niet uit de weg. Ik hoop en verwacht dat we over een half jaar kunnen zeggen: we zijn er door, en nu volle kracht vooruit. Want het einde van deze crisis is in de verte al in zicht!!
