Dialoog Deventer door de crisis loodsen.
Donderdagavond 25 februari organiseerde de PvdA een dialoogavond over Werk en Economie. DKW (werkgevers), MKB (midden-kleinbedrijf), Sallcon, FNV en de Vrijwilligerscentale deden mee.
We hebben als PvdA met de maatschappelijke partijen een gemeenschappelijk belang om de lokale economie door de crisis te helpen. Harry Webers van DKW zei het zo: het zit in Deventer bij iedereen in de genen om een goed sociaal beleid te voeren en werk te creeren. Daarmee is het gelukt om de werkloosheid in Deventer in de laatste vijf jaar stevig terug te dringen. Jan Bugter, directeur van Sallcon benadrukte het belang van een sterke "harde" economie, waar het geld wordt verdiend om de sociale economie (gesubsidieerd werk) te kunnen betalen. We kunnen het dus niet zonder elkaar. Ja, de werkgevers zijn actief om stageplaatsen en opleidingen te organiseren, zo willen niet dat hard bezuinigd wordt op de sociale agenda. De werkgevers willen "ambassadeurs" van Deventer zijn en daarmee investeringen van elders naar Deventer lokken. Samenwerken is het toverwoord. Kritisch was iedereen op de praktijk van aanbestedingen, die juist mikt op concurrentie en samenwerking in de weg zit. Moeten we een "Deventer pact" sluiten waarbij we mikken op samenwerking en de puur op concurrentie gerichte aanbestedingspraktijk even aan de kant zetten?
PvdA, vakbond en werkgevers zitten in Deventer op een lijn. De PvdA heeft gezorgd voor een klimaat van overleg en vertrouwen. Deventer is daardoor economisch succesvoller dan andere steden. De kracht van onze stad ligt niet in het tegen elkaar afzetten, maar in het samenwerken. In vertrouwen. Daarmee kan de PvdA een toekomst maken die werkt.
Bezuinigingsvoorstellen niet beschikbaar voor publiek en oppositie
In oktober spraken we in de gemeenteraad over de begroting. Toen heeft de PvdA aan het college gevraagd om snel met voorstellen te komen hoe we kunnen bezuinigen. Op basis daarvan zouden we dan als partijen voor de verkiezingen nog keuzes kunnen maken. De kiezer moet immers weten waar welke partij op wil bezuinigen. En daarvoor heb je informatie nodig van de financieel specialisten. De coalitie besloot echter dat die voorstellen pas na de verkiezingen op 3 maart op tafel hoeven te komen. Jawel, de politiek is soms een grote struisvogel.
Inmiddels zijn de voorstellen van de ambtenaren voor het invullen van 15 miljoen aan bezuinigingen gereed, maar nog niet openbaar. Dinsdag worden ze vastgesteld in het college, en pas na de verkiezingen worden de voorstellen gepubliceerd. Dit is geen gerucht, ik heb het van de wethouder zelf.
Maandagavond, een dag eerder dus, moeten we in het grote lijsttrekkersdebat ook spreken over bezuinigingsvoorstellen. De coalitiepartijen kennen dan de uitkomsten van de ambtelijke studies, en hebben veel meer informatie waar je wel en niet kunt bezuinigen. Ze hebben dus een grote informatievoorsprong. Dat is niet eerlijk als je een debat moet voeren. Ik heb de wethouder gevraagd om het stuk ook voor het debat aan ons te geven, zodat we dezelfde informatie hebben. Dat heeft hij geweigerd.
Dames en heren, dit is een voorbeeld van stiekeme politiek. Zo moet het niet. Meer zeg ik er niet over.
Overvallen in Deventer
Deventer wordt opgeschrikt door een serie gewelddadige overvallen. We zijn al zulk gewelddadige criminaliteit helemaal niet gewend. Dat hoort niet bij de vreedzame samenleving in Deventer.
De vraag is waar dit geweld vandaan komt. Ik geloof niet dat mensen louter en alleen door armoede of door het ontbreken van kansen tot dit soort daden komen. Dat komt ergens anders vandaan. Maar waar vandaan? Gelukkig zijn de daders van de overval op de Boreel gepakt. Het zou interessant zijn om niet alleen strafrechtelijk onderzoek te doen naar wat deze jongens precies gedaan hebben. Ik zou ook graag willen laten onderzoeken waarom ze het gedaan hebben. Wat maakt dat mensen dit soort gewelddadig gedrag vertonen? Wat hebben ze gedaan, gelezen of gezien waardoor ze dit soort berovingen hebben verzonnen? Er moet, gezien de reeks aan overvallen, iets in deze maatschappij zijn dat deze mensen triggert en steeds gewelddadiger maakt.
Het is de taak van de overheid om te zorgen voor veiligheid en voor het bestraffen van crimineel gedrag. Ook wij willen blauw op straat! De daders moeten stevig worden aangepakt. Maar kunnen we, door het analyseren van het hoe het zover heeft kunnen komen ook preventief optreden? Kunnen we milieus opsporen waar mensen afwijkend normbesef ontwikkelen, zodat we hen op tijd kunnen corrigeren voordat ze tot echt gewelddadig gedrag overgaan. Ik zie liever ook preventief optreden (aanpakken voordat het uit de hand loopt) dan alleen repressief (bestraffen achteraf). Maar is dat in dit soort situaties mogelijk? Ik hoor graag uw mening!
Kabinet gevallen, PvdA houdt zich aan afspraken
Eind 2007 spraken het voltallige Kabinet en de Tweede Kamer af om langer in Uruzgan te blijven, tot maximaal eind 2010. Verlenging zou daarna
niet meer aan de orde zijn, zelfs als niemand onze plek zou overnemen zouden we stoppen. Afspraak. Eigenlijk zouden we al eind 2008 weggaan.
Najaar 2009 begint het CDA te draaien en wil langer blijven. Verhagen ritselt een verzoek van de NAVO. En alsof onze afspraken niet bestaan "moet op dat verzoek serieus gereageerd worden". De meerderheid in de Kamer wil stoppen in Uruzgan. Het CDA wil zijn zin doordrijven in het Kabinet, tegen de wens van de meerderheid van de kamer in. Tuurlijk, om daarna ook de PvdA fractie in de Kamer onder druk te zetten om akkoord te gaan. Zo probeert het CDA zijn minderheidsstandpunt door te drukken.
Het is wijs dat de PvdA zich aan de afspraken houdt. Onze jongens en meiden in Afghanistan hebben een geweldige taak verricht. Niets dan lof. Maar er komt ook een moment om te zeggen: afspraak is afspraak, we hebben onze taken volbracht. Laten we Afghanistan wel blijven helpen, met opbouwhulp, met onderwijs, met politietrainingen, met het bestrijden van corruptie, maar niet meer met een vechtmissie. Want dat is de harde afspraak, en de mening van de meerderheid in de Kamer. En geen gedraai.
Tweetalig bij Turkse Kracht
De hele week is er al veel aandacht voor de verkiezings-bijeenkomst van vanavond bij Turkse Kracht. Marco Swart van de VVD maakte hier veel tamtam over, omdat er Turks gesproken zou worden. We zijn het met Swart eens dat iedereen Nederlands moet kúnnen spreken. Maar Swart heeft letterlijk aangegeven het spreken, ook in huiselijke kring, van een andere taal te willen verbieden. Hij haalde er zelfs de Telegraaf -niet vies van een rechts relletje- en Nova bij.
Vanavond was het zover. Vijf tweetalige raadsleden, en 50 toehoorders. RTV Oost, de Stentor en SallandNet zijn aanwezig. Alles gaat tweetalig. Het gaat over het functioneren van de gemeente, en over persoonlijke achtergronden van raadsleden. Politieke discussie wordt niet toegestaan omdat het louter een informatieve avond is en niet alle partijen vertegenwoordigd zijn. Ik ben er ook, niet uitgenodigd, maar wel welkom. ADB en GL idem. Een paar oudere aanwezigen zijn het Nederlands niet machtig, de rest spreekt en verstaat het redelijk tot zeer goed.
De VVD is niet gekomen. Dat is jammer. Dan hadden ze met eigen oren kunnen horen dat we in Deventer goed naar elkaar luisteren. Ja, in Deventer praten we met elkaar. Dat is beter dan dingen over elkaar te roepen zonder te luisteren. Misschien moet Marco Swart nog een inburgeringscursus volgen om zich de goede Deventer omgangsvormen eigen te maken.
Meewerken met Thuiszorg
Gisteren meegewerkt met VT Thuiszorg. Met een wijkverpleegkundige bezocht ik twee huishoudens waar thuiszorg zowel huishoudelijke hulp (schoonmaken) als medische zorg verleent. Eerst praatte ik met een relatief jonge vrouw die in een jaar tijd alleenstaand en invalide was geworden. Ze was blij met de hulp die ze kreeg. Wat haar vooral goed beviel was dat ze maar met een beperkt aantal mensen te maken had die haar verzorgden. Dat is wel eens anders, bij organisaties waar steeds anderen verschijnen. Dat is een gevolg van de verplichte aanbesteding: het gaat nu vooral om de goedkoopste oplossing en dan krijg je lager betaald en lager gekwalificeerd personeel, dat ook continu rouleert. De mevrouw was blij dat VT Thuiszorg met kleinere teams werkt, die onderling rouleren, zodat ze maar een beperkt aantal gezichten ziet. Volgens de wijkverpleegkundige is dat ook belangrijk om te kunnen signaleren als er dingen niet goed gaan. Alleen als je een band hebt kun je veranderingen op tijd signaleren. Een paar grote thuiszorgorganisaties zijn failliet gegaan,. en de kleine floreren. Is dat een tendens, van grote megaorganisaties naar kleine organisaties zonder grote overhead?
Mijn tweede adres betrof een ouder gezin. Ze krijgen moeite met de administratieve rompslomp van bank en verzekeringen. Geen familie vlakbij die kan helpen. Wie helpt dan? Officieel niemand(*). Dat zou best zinvol en bevredigend vrijwilligerswerk kunnen zijn. Ja, er is meer nodig dan de steeds meer ingekaderde medische en huishoudelijke zorg. We verzorgen onze ouderen, maar we vertroetelen ze niet meer.
PS(*) Later hoorde ik dat Focus hier bij helpt. Focus is onderdeel van Raster.
Waar is de pers? Word wakker!
Ja, we hebben een lokale pers. De Stentor, DTV, radio huis-aan-huisbladen en kabelkranten etc. Zij hebben de journalistieke plicht om de burger kritisch te informeren. Want een democratie kan niet functioneren zonder onafhankelijke en kritische pers.
Maar waar is onze pers? Door politiek Deventer zijn inmiddels een groot aantal debatten georganiseerd in de aanloop naar de verkiezingen. En de lokale pers schittert continu door afwezigheid. Gisteravond was bijvoorbeeld een debat over de toekomst van Schalkhaar. Ruim zeventig mensen, interessante discussie over heikele thema's als verkeer, woningbouw en behoud van het eigen karakter. Geen pers. Of twee weken geleden, toen de PvdA een stevig debat organiseerde over de de verschillende ethische groepen in Deventer. Meer dan 120 mensen aanwezig, stevige discussie, en geen pers. Ook Groen Links heeft een poging gedaan om een paar bijeenkomsten te organiseren, maar ook daar: lage opkomst en geen pers!
Persmuskieten, vervul jullie rol! Als jullie ruimte vragen om onafhankelijk en kritisch te rapporteren moet je het wel doen! Hoe kunnen verkiezingen succesvol zijn, hoe kunnen burgers van hun democratische rechten gebruik maken als de pers verzuimt te informeren? Tijd dat de lokale media eens opgeschud worden.
Carnaval
Carnaval. Even de zinnen verzetten, even twee daagjes alleen maar gekheid. Even afstand nemen van de campagne. Ik ben twee dagen onderweg verkleed als dalmatier. Ik zorg wel dat ik fit blijf, ik doe het matig aan. Kijk maar of u me ergens tegen komt. Morgen (dinsdag) ben ik weer paraat, bij de discussieavond in Schalkhaar.
Kinderen in de raadszaal
Vrijdagmiddag. Een hoop gejoel in het stadshuis. Groep 8 van de Deventer Leerschool komt op bezoek en gaat een raadsdebat voeren. Het is de klas van mijn oudste zoon, en wij hebben de klas uitgenodigd.
De klas heeft drie “partijen” gevormd, de voor-partij, de tegen-partij en de neutrale partij. Twee onderwerpen; of je in het winkelgebied moet kunnen fietsen. En of er cameratoezicht op de Brink mag zijn. Echte kwesties, waar de Raad ook in het echt over praat.
De groepen brengen eerst hun argumenten naar voren. Het is goed voorbereid, er komen scherpe argumenten op tafel. Daarna komt het lastigere werk; reageren op andermans argumenten, een compromis zoeken. Dat gaat de een gemakkelijk af dan de ander. Iedereen wil wel een keer spreken. Het is net een echte gemeenteraad.
De kinder-gemeenteraad neemt ook besluiten: dat er van een kwartier voor en na het begin en het uitgaan van de school door het winkelgebied gefietst mag worden, maar “niet te hard”. Eerder en later is fietsen taboe. En er mogen ook camera’s komen, mits niet te opvallend want dat lokt vernielingen uit. De tegen-partij had zijn argumenten het best op een rij, maar de voor-partij wist beide keren de neutrale partij mee te krijgen in een compromis. Ja, ook dat is net als in de echte raad.
Roomservice in het ziekenhuis
Woensdag heb ik een middag meegelopen in het ziekenhuis. Uiteraard niet in de verpleging -dat zou gevaarlijk zijn- maar met het facilitair bedrijf.
Het ziekenhuis is een stichting, en dus niet in handen van een commerciële onderneming. Hoezo markt? In non-profithanden blijkt ons ziekenhuis prima te functioneren. Wat mij betreft blijft dat zo.
Indruk maakten de medewerkers van de roomservice. Afgekeken van het hotelwezen. Men probeert de "gasten" inderdaad het gevoel te geven in een hotel te verblijven. Voor de medewerkers een hele verandering, want men "bedient" en er is ineens geen onderscheid tussen schoonmaken en serveren. De medewerkers zijn er nog niet uit of ze dat leuk vinden. Ze willen maar al te graag mensen helpen, maar soms is de grens in zicht. Zoals een medewerkster op een afdeling waar mensen langere tijd verblijven: "als ze wel eens iets anders willen eten ga ik een kroketje voor ze halen, aan de andere kant van het gebouw. En als ik er mee aankom wil een ander dat ook. Dan loop ik nog een keer. Zo lopen we wat af".
Met het nieuwe ziekenhuis is het hele zorgconcept vernieuwd. Ons ziekenhuis is zo ook een stuk kenniseconomie geworden. De ICT afdeling is ook een paradepaardje: voor een waslijst aan zorginstellingen en medische praktijken wordt de ICT geregeld van uit het ziekenhuis. Ook digitaal waakt het ziekenhuis over de gezondheid in de regio.
Krakende coalitie
Gisteren behandelde de gemeenteraad het voorstel om referendums mogelijk te maken. De coalitie, bestaande uit voorstanders (D’66, Groen Links) en tegenstanders (CDA, CU, ADB) van een referendum had een halfslachtig compromis gesloten: referendums zouden mogen, maar
niet op initiatief vanuit de bevolking. Een referendum zou alleen mogen als de gemeenteraad dat goed zou vinden. Dat is natuurlijk wel erg slap, want als een referendum een coalitie dan even niet uitkomt gebeurt het gewoon niet.
De PvdA kwam gisteren met een motie om de bevolking wél het recht te geven om (met een aantal handtekeningen) een referendum te eisen. Toen zaten D’66 en Groen Links in last, want ze hadden beloofd dat niet te steunen.
Uiteindelijk maakten ze alletwee een fraaie draai. Opvallend zijn de argumenten. Groen Links was eerst tegen een referendum vanuit de bevolking, schrok van zijn eigen conservatisme en vroeg daarop een paar onbetekenende woorden uit het besluit te schrappen, alsof dat een wezenlijke verandering was. Hoera, toen konden ze het besluit weer wél steunen. Maar het fraaist bakte D’66 het. Ze hadden ingestemd met het compromis dat een referendum alleen vanuit de raad zou kunnen komen. Onnavolgbaar redeneerde D’66 nu dat zij ondanks die afspraak alle ruimte hadden om daarboven ook nog akkoord te gaan met een referendum vanuit de bevolking. Woordbreuk volgens VVD, CDA en CU. Het kraakt dus behoorlijk in de coalitie.
Labels: deventer, referendum
Dialoogtafel Bathmen
Bathmen is de volgende tussenstop op onze tour van de dialoogtafels. Een groep dorpsgenoten verzamelt zich in Braakhekke. Er zijn, net als eerder in Schalkhaar meer mensen uit het buitengebied dan uit het dorp. Opvallend: de fusie met Deventer is helemaal geen item meer, men zegt het niet op straat, maar men is heel tevreden. Mooi zo.
Er zijn zorgen over het centrum van Bathmen. Sinds het sluiten van een van de beide supermarkten is het leven wat weg van de Brink. Het gaat ook te langzaam met het centrumplan, de bouwplannen komen maar niet van de grond. Er zijn kansen om meer toerisme naar Bathmen te halen, er zijn al veel B&B's. Fiets- en wandelroutes, 't kan beter. In de zomer kun je 's ochtends nergens een kop koffie krijgen. Creatieve ideeën? Misschien zoiets als het Volkshuis in de Kleine Overstraat, waar gehandicapten een koffiehuis drijven. We zoeken ook een groenteboer, kan die ook koffie serveren? Waarom niet?
De angel zit in het buitengebied. De botsing tussen de belangen van burgerbewoners en agrarische bedrijven wordt goed gevoeld. Angst voor dierziekten, daarom liever afstand tussen woningen en bedrijven. Grote uitbreidingsplannen vlak bij woningen. Net als in Schalkhaar stelt men dat de gemeente een visie moet ontwikkelen om deze botsende belangen elk een plek te geven. Sturing dus, en geen afwachtende overheid. Opvallend. Met onze bestemmingsplannen komen we er niet. We zullen steeds opnieuw een dialoog moeten organiseren tussen boeren en buitenlui. Ja, we moeten zeker terugkomen, en over een tijdje weer een tafel organiseren. Doen we.
Werkbezoek aan Sallcon, de onderkant die er bij hoort
Maandag heb ik een ruime ochtend meegewerkt bij Sallcon. Sallcon is de sociale werkplaats, voor mensen met een beperking die niet in een "normale" baan kunnen werken. Er moet dus geld bij om het bedrijf draaiende te houden, want de mensen kunnen niet op een commercieel tempo werken. Er werken ongeveer duizend mensen, afkomstig uit Deventer en Olst/Wijhe, en daarmee is Sallcon een van de grootste werkgevers in Deventer.
Meewerken neem ik zo letterlijk mogelijk. Ik heb meegedaan aan de inpaktafels. Het is eenvoudig werk, dat door de mensen met grote toewijding en nauwgezetheid wordt gedaan. Eerst pleisters in zakjes doen voor een kruidenier. Daarna verfblokjes in de juiste volgorde in een doosje doen. Snel gaat het niet, snelheid en drukte passen niet bij wat de mensen aankunnen. Iedereen is wel heel blij werk te hebben, stel je voor dat je thuis zou moeten zitten. Geen moeilijke verhalen, het gaat over thuis, Go Ahead, en na een tijdje ook over geldzorgen.
Sallcon kan bestaan dank zij subsidie en dank zij werk dat men van bedrijven krijgt. Beide staan onder druk. Jaren werd stiekem op subsidie beknibbeld door het Rijk. De crisis maakt dat er minder "doe"werk binnen te halen is. Sallcon moet hard knokken om de zaak draaiend te houden. Dat lukt alleen als we geld blijven steken in sociale werkvoorziening. Zonder onze solidariteit zaten deze 1000 mensen thuis.
Afschuivende panelen: bankiers bij de cie de Wit
Deze week sloot de parlementaire onderzoekscie van Jan de Wit zijn openbare onderzoek af.
De banken lijken nog steeds te ontkennen dat ze veroorzakers van de crisis zijn. Rijkman Groenink van ABN beweert doodleuk dat niet hij maar de staat de schuld heeft. De staat had volgens hem moeten ingrijpen zodat zijn bank niet aan Fortis etc was verkocht maar aan Barclays. Je moet maar durven! Rijkman Groenink brengt eerst een grote sterke bank als ABN AMRO aan de rand van de afgrond. In 2008 wordt duidelijk dat de bank door alle fouten niet meer op eigen benen kan staan. Dat was nog vóór de crisis, dus dan heb je het echt heel slecht gedaan. Als dank wordt Rijkman Groenink beloond met een afscheidspremie van €26 miljoen. Een beloning voor wanbeleid. Hoe durf je dan de schuld bij de staat te leggen, en te doen alsof de verkoop van de bank de oorzaak van de ellende is!
Ook de ING kwam aan bod. Van alle oud-bestuursleden werd uitgerekend Wim Kok verhoord. Had dat een politieke reden? Voor de PvdA was het in elk geval beschamend dat Kok moest verklaren waarom hij als commissaris had ingestemd met torenhoge bonussen. Het was veel sterker geweest als Kok zich als commissaris verzet had tegen de bonussen. Oke, hij moet als commissaris het bedrijfsbelang dienen, maar uiteindelijk is het ook in het belang van het bedrijf zelf dat de bonuscultuur verdwijnt. Het maakt eens te meer duidelijk dat ex-politici in een latere baan verdomd goed moeten opletten niet in een geloofwaardigheidsgat te vallen.
Het geld dat in ABN-AMRO is gestoken komt hopelijk terug als de bank weer op eigen benen wordt gezet. Hopelijk zonder afschuivers als Rijkman Groenink, en zonder bonus-commissarissen.
Dialoogtafel Zandweert: een wijk met zorgen
Op 3 februari kwam een select gezelschap samen in wijkcentrum De IJssel om te praten over Zandweerd Zuid. Onder leiding van Peter Heijke werd het 'samenleven' in deze diverse wijk onder de loep genomen. Hoe staat het met de sociale cohesie? Hoe staat het met de jeugd? Hoe zijn verschillende groepen ruimtelijk gespreid over de wijk? Is er nog sociale controle? Kennen we elkaar nog? Spreken we elkaar nog aan op onze verantwoordelijkheden? Wat is de rol van het welzijnswerk in de wijk en hoe staat het daarmee? Wat wordt er van de burger verwacht, en wat van de overheid? Dit zijn eigenlijk slechts enkele vragen die aan de orde kwamen. En natuurlijk werd er niet alleen naar het 'nu' gekeken. De ontwikkeling stond centraal. Hoe was het vroeger, hoe is het nu, en wat verwachten we over een jaar of 20? Geconstateerd werd verloedering bij een deel van de woningen, 'niet zichtbare' problematiek achter de voordeuren, een afnemende sociale cohesie, en - volgens de ouderen - een gebrek aan ouderenactiviteiten. Positieve ontwikkelingen zijn o.a. de aantrekkingskracht van de wijk voor jonge gezinnen, en een steeds beter aanspreekbare jeugd, wat mede de verdienste is van het welzijnswerk van Don Bosco.
Wat zijn speerpunten in de wijk waar we wat aan kunnen doen? Het wijkgebouw kan efficiënter en breder ingezet worden. Daar valt winst te behalen. Dat geldt eigenlijk ook voor de wijk- en speeltuinvereniging de Zandweerd. Zorg voor een goede bemensing op de juiste tijdstippen, en biedt de juiste activiteiten op de juiste tijdstippen. Voor ouderen kunnen bijvoorbeeld prima de ochtenden gebruikt worden. Dat gebeurt nog onvoldoende. En wat ook als belangrijk naar voren kwam: zorg voor continuïteit in de personeelsbezetting van het welzijnswerk. Daar kunnen we als politiek met Raster scherpere afspraken over maken. Ieder half jaar een nieuwe straathoekwerker werkt niet. Er moeten vaste herkenbare personen voor langere duur zitten. Die zekerheid moet de gemeente de organisatie bieden, en de organisatie zijn welzijnswerker. Zo krijg je grip op de mensen. Zo krijg je grip op de buurt. En dat is waar we als PvdA naartoe willen.
Vincent Sijns (gastschrijver)
Accountantsrapport: verstoppertje spelen met het stadskantoor
“Kosten stadskantoor juist” kopt de krant vandaag. De lezers van de krant blijken dat niet te vertrouwen, als je de ingezonden reacties leest. Ik heb uiteraard het rapport bekeken, en trek ook een heel andere conclusie.
De accountant heeft alleen gekeken of de uitgaven echt zijn gedaan. Natuurlijk, het geld is echt uitgegeven. De accountant heeft ook gekeken of de uitgaven door de raad goedgekeurd zijn. En hoera, dat blijkt ook gebeurd te zijn.
Wat is er dan aan de hand? Eind 2008 was het ontwerp voor het stadskantoor klaar en de gemeenteraad moest een besluit nemen. Al heel snel was duidelijk dat er heel veel weerstand was, zeker binnen de PvdA, en dat het onzeker was of het project door zou gaan. Dan zou je verwachten dat er pas op de plaats gemaakt wordt om te wachten tot de gemeenteraad ja of nee zegt. Dat heeft het college niet gedaan. Men is gewoon door gaan werken, zonder permissie. De gemeenteraad heeft ook geen geld beschikbaar gesteld om door te werken. Er is dus onrechtmatig geld uitgegeven. Het gaat om ongeveer 1 miljoen euro, waarvan minstens 6 ton besteed is aan gewoon doorwerken. Nog in september 2009 kreeg de raad te horen dat er met een bedrag van ongeveer E 450.000 genoeg geld was om alles af te handelen. Verstopt in de najaarsnota van december 2009 blijkt echter een onvindbaar bedrag gestaan te hebben van een miljoen meer. Hoera roept de accountant, rechtmatig besteed, want verantwoord in de najaarsnota. Niet dus zeg ik, want de raad moet
vooraf geld beschikbaar stellen en niet achteraf. En foei, er mag al helemaal geen geld worden uitgegeven aan de volgende fasen van een project als de raad de vorige fase nog niet heeft goedgekeurd. En de grootste ergernis is nog het feit dat de financiële afhandeling zo onvindbaar verstopt wordt. Wij willen transparantie, leg de cijfers op tafel, verantwoord wat je hebt gedaan. Alsof men uit het debacle van het stadskantoor niets geleerd heeft.
De Noord Zuid lijn in Amsterdam laat zien wat er gebeurt als je onvolledige informatie geeft. Dan wordt een besluit genomen waar je achteraf heel veel spijt van krijgt. Gelukkig heeft de PvdA Deventer voor zijn eigen versie van de Noord Zuid lijn behoed.
Integratie? Samen naar school!
In Deventer komt een islamitische basisschool. En ook nog een evangelische basisschool, zo lazen we recent. Moeten we daar nou wel of niet blij mee zijn. De verzuiling is toch voorbij?
In Frankrijk en België zijn alle scholen openbaar. Iedereen gaat naar dezelfde school. Als je godsdienstonderwijs wilt hebben doe je dat buiten schooltijd. Ooit, vanaf Napoleon tot Thorbecke, had Nederland hetzelfde systeem: alle onderwijs was openbaar. Daarna volgden twee schoolstrijden, de eerste om bijzonder (verzuild) onderwijs mogelijk te maken, en de tweede om dat bijzondere onderwijs uit openbare middelen te betalen. In beide schoolstrijden wonnen de christelijke en katholieke groeperingen. Zij wilden hun kinderen binnen de eigen zuil opvoeden. Want ze hadden natuurlijk verduveld goed in de gaten dat je met religieus gebaseerd onderwijs de hearts en minds van de kindertjes levenslang kunt winnen.
Nederland is inmiddels de zuilen kwijt. De vroeger streng gescheiden bevolkingsgroepen, met eigen katholieke ziekenhuizen, protestantse gevangenisafdelingen (en socialistische voetbalclubs) zijn inmiddels volledig geïntegreerd. We zijn alleen vergeten dat te bezegelen met het afschaffen van het verzuilde onderwijs. Dat krijg je met een CDA dat altijd een vinger in de pap heeft. En nu plukken we de wrange vruchten, want iedereen mag nog steeds een eigen religieuze school oprichten. En dus komt er nu een islamitische school in Deventer.
We hebben als PvdA natuurlijk helemaal niets tegen de islam. We hebben wel moeite met islamitische scholen, want het effect is dat er een scheiding optreedt tussen groepen. Een islamitische school is een “zwarte” (sorry) school. Dat willen we niet. Kinderen moeten juist samen naar school, van elkaar leren, met elkaar spelen, elkaar leren waarderen. Dat bereik je nooit als je ze apart zet.
U begrijpt dat we als PvdA niet blij zijn met nieuwe verzuilde scholen. Die helpen niet, integendeel.
Werkbezoek Van Dorp installaties
Vandaag het tweede werkbezoek, nu aan van Dorp installaties. Een bedrijf met ruim honderd medewerkers, vooral technisch geschoold. Van Dorp kan maar lastig genoeg technisch personeel krijgen. Het wreekt zich dat in Deventer geen echt technisch beroepsonderwijs meer is. Daarvoor moet je nu naar Apeldoorn, en dat levert veel te weinig studenten op. De installatiebedrijven uit Deventer hebben daarom nu zelf een bedrijfsopleiding opgezet, die samen met andere technische branches een soort bedrijfscollege gaat vormen. Prima initiatief. Maar men blijft een technische basisopleiding op LTS en MTS niveau missen. Dat moeten wij als overheden oplossen.
Van Dorp is een mooi voorbeeld van de overgang naar een kenniseconomie. Waar er vroeger alleen gemaakt werd wat een ander verzon, wordt er nu steeds meer zelf bedacht en ontworpen. Dat vraagt steeds meer kennis. In die richting zou de hele Deventer economie zich ontwikkelen: van pure maakindustrie naar bedrijven met veel technische expertise die -ook- hun kennis verkopen. Dat lukt alleen als overheid en bedrijfsleven nauw samenwerken, en de aansluiting op het onderwijs klopt. Daar moeten we ons als PvdA sterk voor maken.
Van Dorp is een bedrijf dat zich heel bewust is van zijn maatschappelijke taak. Fenomenaal, een deel van de winst gaat elk jaar naar een kindertehuis in Oeganda waar honderden kinderen verblijven op kosten van van Dorp. Men doet mee aan de Beursvloer, waar Deventer bedrijven belangeloos verenigingen en ideële organisaties helpen. Van Dorp maakte zo gratis kachels in een gebouw van scouting. Ik merk een grote trots bij de medewerkers. Niet allen op het bedrijf. Op de voordeur zit een sticker: "I love my boss". Volgens mij menen ze dat oprecht.
